Takvimler Yazacaktık Hani?

Ev taşımak başlı başına dert.

Bu, tıpkı bir aşkı en dürüst ve onurlu yaşarken yaşanmışlıkların o ağır ve kalleş  dokunuşu gibi koyuyor adam.

Ben seni zürafa gibi sevdim. Hani? Mektuplar yazacaktık hani?

Böyle bir şarkı vardı di mi?

Hanıma  dedim de ( “Hanım” demek lâzım şimdi. “Karıma” deyip de öküzlük etmenin âlemi yok. “Karı-koca” var ama “karım” demek yok! Zaten karım da bana “kocam” demiyor…  “Eşim” desem çok lâik olacak, darbeci marbeci diye etiketleniriz maazalllahüt tealâ vesselamül kadere {ne demekse?}. Oysa “ hanımım” ne kadar edepli ve  müttaki duruyor, değil mi? Kavrulmuş tuzsuz bıyıklarımın altından en edepli bir fısıltı halinde çıkıyor… “Hanımım” “mım mım mım” Dipten dibe bir eko… )

 “ Ya Hanım!” ( İllâ hâkim bir edâlı ünlem olacak! Ne de olsa reisim ben! Aile reisi, aile reisi! Başka bir şey değil!  Tövbe tövbe!Ayrıca buradaki “ya!”  arabik   bir hitap… Öyle lâkayıt lukayıt yalı yulu konuşmuyoruz biz tamam mı ya esfahanül lumumgutatül haşarat!)) “Hani mektuplar  yazacaktık!” diyen bir şarkı vardır, hatırlar mısın?”  diye sordum ona. O da bana:

“Ya zevcim, haremim, göz nurum, balkabağım, ayım, kabadayım.. Hatırlıyorum evet..” dedi…

Ben de ona:

“Alişar mı söylerdi o şarkıyı? Ne romantikti değil mi? Yoksa! Yoksa Nihat Doğan mı? O güzel, davudî, muhafazakâr ve nazal tınlamalı sesiyle..” diye sordum..

 O da bana…

“Hayır zevc-i kabilim, kubl-ü metrukum… O Nihat Doğan öncesi  devre aitti..” demesin mi?

Âdeta dünya başıma yıkıldı! Nihat Doğan’dan önce memlekette hayat olduğun bilmiyordum oysa…  Derhal Katar’ın, Kutar’ın, Matar’ın ordularına haber saldım. Haberler  kendi başlarına artık nereye gitti, bilmiyorum. Biri “Abi haberleri zarflsak daha iyi olmaz mı?” dediydi ama. Ben ona

“ Ya Bin Bibekâr!  Bilmez misin ki  ufk-u nuriyenin lülelüle saçlarının kızıl batışının  o feyizli höpürtüsü bir güvercin kanadına takılıdır” dedim. O da bana “Höğğ?!” dedi. Bu kısa istişareden sonra haberleri saldım!

Yani… Yanisi o ki… Bundan sonta “Nihadî Takvime “ geçiyoruz.  Yastıkları, deve yününden nasırlaşmış, bütün   ağabeylere  arzı kiraz ederim!

Tarkanla arkanla, Bedükle falan değil aga! Dinleyeceksen adam gibi pop dinle! Ahan da sana gelsin Berkeacaaan!