Neden bir araba sahibi olmaz insan? Benim canım ekonomik ve komik canlarım…
Bir arabası olmayan insan ya otobüse biner ya dolmuşa ya da metroya…
O arada kitap okur, biliyor musunuz?
Zenginliğin alametlerini taşımayan sıradan pantolonluların belki de en güzel imkânı budur.
Canım kırık dökük hayalli müşterilerim benim…
Tembelliğin o gevşek limonsu tadı ve hayal kurmanın özgürlüğü var ya…
İşte bunları feda ediyorsunuz otomobillerinize köle olurken.
Off ya “kahretsin”! Gene ciddi ciddi felsefe yaptık iyi mi? Ciddiyete saplandık, iğğğrençç!
“Berke manyak mı adam?”
“Kim ya?”
“Şunu diyorum ya! Köşedeki! Zom musun oğlum sen? Mannnyak!”
“Puhahaha! Ben Berke değilim lan!”
Annem bu Berkeler de ne şanssız ya! Dünya mor menevşe isim devşirme şenliğinde şirinlik kupası kafalarına dökülmüş ya!
Hade sol eller yukarı! Gırtlaklar yırtık! Bağırın böğrülceler! “Nihi nihi nihilistiz! Tiki tiki tikiyiz!”
Çok eleştirelim be bu günlerde ya… Özür dilerim… Ayakkabımın bağı çözülüp duruyor, bağ bozumundan stresteyim anlayacağınız. Yani ayakkabı bağı bozuluyor… Çaktın köfteyi?
Biliyorum sen o kadar salak değilsin, o kadar salak olan benim… Her şeyin üstündesin sen!
Sümkürme bile ben senin yerine sümkürür, silerim. Sana bol aşklı, meşkli, bilgece ve hedonik günler dilerim….
Kibrinize tükürür, hörmet ederim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder