Yüz Tuvaleti

Sözüm dinlenmesin diye her gün (hemen hemen) traş olurum.

Ki traş mühim mevzuudur. Traş olmazsan; traş geçemezsin hemşerim.  

Panfilyalı gazetecilerin araştırmasına göre her üç tuvalet kâğıdından biri, üzerindeki desenleri okunduktan sonra kullanılıyormuş. Ben de yalancının yalancısıyım yani! Ama  meselâ bizde gazeteler bile o iş için kullanılır!

Yani biz okumayı o kadar seven bir toplumuz ki dubur-u şahanemiz olaylardan bihaber kalmasın diye  tarafsız davranmak  içün devamlı bir tarafımızı yırtıyoruz.

Kanaatim o ki bu kâğıtlar daha sonra her türlü çarpıcı ve tokatlayıcı haber için tekrar Pensilvanyalı amele takımınca geri dönüştürülüp bi moka benzetiliyor.

-          Ya Ammar!

-          Söyle nur-u gülgület-ül bülbüleynim, Ümmüdüveyda’m!

-          Bu gene polipiptik mi yaptı?

-          Ne haddine? Yapamaz! Yaptırmayız!

-          Kahramanım benim Ammar… Biliyor musun benim bir  nedimem var…

-           Gerçekten?

-           Gerçek ya, hem de çok güzel…

-          Aman ne iyi Allah sahibine bağışlasın…

-          Diyordum ki şöyle bir hesaplı hocaefendi bulsak da…

-          Sen iste Doğu kıyısının bütün hocaaefendilerini satın alayım Ümmüdüveyda’m!

-          Ya Ammar başımı döndürüyorsun, ne şeksi seysin! Şu benim nedime var ya… Çok tatlı kızdır. Ne dersin? Hocaefendi ikimizi birden  sana yazsa?

-          Aman! Ne diyorsun nur-ül gülgülüteyn-ül gluteinim! Gurk!

-          Peşin parayı görünce ağzın nasıl sulandı di mi? Ammmmaarrrr! Kahramanım benim!