Çeğerdeksiz Çekilir mi Bu Dünya?

Ne vakittir yazmıyorum. Kitlem beni özlemiştir herhal? Özlediniz mi canlarım? İyi de bunun Almanca’sıyla Rusça’sını nasıl yazacağız? Dükkânın en sadık iki okur kitlesi Alman’lar ve Rus’lar…

Bugünlerde markete ne zaman gitsem illâ bir şey unutuyorum. Unuttuklarım da en gerekli olanlar ha!  Meselâ kapı-pencere bandı. Yahu alttan alta üfürüyor,kış günü,  alsana şu mereti değil mi?

Sonra misal, çeğerdek..  Çekirdek miydi o ya? Onadna işte! Bir evin en hayatî besini değil midir çeğerdek!  Eskiden haftada bir eğlence programları olurdu. İki şarkıda bir falan skeçler… Abi şimdi her yanımız eğlence! Esra Abla’yla  şanzıman yenileme… İkbal Abla ile “N’olur Evlen  Benle!”… İbo ile  tuzlu kavrulmuş fıstık tadında, bol felsefeli, Allahlı kitaplı talk pudralı “show”lar…

Bir de bunların “muhafazakâr”  olanı var… Programın adı “Muhabbet Doğraması” mı neydi? Amcamın biri çıkıyor , bildiğin Cuma vaazı ediyor, arada “Hadi siz sorun ben de söyleyeyim!” mealinde  gülerekten yemeğe tuz atarken hangi dualar edilir falan gibi tadından yenmez nükteler, uygun sorulara, uygun cevaplar… Arada “Hadi eğlenelim, coşalım!” kıvamında ilahilerle, el çırpmalar, “ Ay ne güzle muhafazakâr  muhafazakâr eğlendik!” tatmini…

Çeğerdek diyordum… O olmasa maazallah halimiz nice olurdu?  Arada onun çıtırtısı olmasa kafayı yerdik yahu maazallah! Kebaptan güzel be!

Ammar ne diyor bu gene be?

Ruveyda’m, konuşuyor işte, salak salak, boşver!

Ay Ammar nasıl boşvereyim, adam bildiğin münafık, zındık, dındık, fasık fusuk… Ay öyle miydi, unuttum ben canım?

Tam değil ama senin güzel ağzından ne güzel  geliyor… Lisanü-ül bülbülüteynül nur-ül gulgulem!

Ay ne caiz şeyler söylüyorsun böyle Ammar, içim bir hoş oldu… Ama şu herifi susturun artık, olmuyor, böyle… Poliptik geliyo bana… Domokrasimizi  domduracak maazallah!

Domduramayız, nur-ülleteynülbulgureynülaynül zekâlım benim!

Çok naziksin Ammarcığım!

Tarkımayan, sark(oz)mayan şarkılarımızla terbiyenizi şettirmeye devam ediyoz, bulgur köftesi milletim benim!