Yer Fıstıklarının Yalnızlığı

Katılıyorum abi! Ne zamandır yokum. Yokluğun zamanı olur mu?

Olur vallaha! İnanmayan sıfıra sorsun.

Bir kabadayı abim vardı, sonra yok oldu. Sebebi de şey keseceksen yanlışlıkla şey kesmesi olmuş.

İnanmazsan dön de bak. Muhittin bilem biliyor yani.

Her ne hal ise...

Bir gün yine Tırtistan kuruyoruz. Türkler " Ne iş? Buralar bizim! Başka yarım adaya! Naş!" dediler. "Yahu demokrasi var kardeşim! Biz kefenrandumda %55, 3  koy almış bir partiyiz !" dedik, inandıramadık. O sırada kampüste oylama yapmışız, bizim partiye gelmek isteyenler daha fazla.  Mahmut'un büfeci tanıdığı vardı, votkaya iyi bir indirim yaptı, Allah razı olsun.

Mangalları falan olduğu gibi bıraktık, bırakmayaydık, iyiydi. Turistik sezonda mangal ateş pahası. Yani ayrıca yakmağa gerek yok! Mangalı aldıysan zaten  yediğin kazık yüzünden mabadından fışkıran alevlerle  rahatlıkla yakarsın.

Bu arad Ruveyda ile Buttalip ( Sizin haberiniz yok, Ruveyda o oğlandan ayrıldı, sonra babası iyi ihale çemkiren bir başka tebrikatörün oğluyla şey etmeğe başladı) birbirlerini en caiz gözlerle süzüyorlardı. Buttalip kızın... Her neyse canım...

- Esselamualeykum ya Buttalip nasılsın?

- Nasıl olalım be hacım?

- O ne demek ya?

- Haaaağ! Çok özür dilerim aşkım Ruveydam! Sana her baktığımda nefesim kesiliyor. Senin o açık kaçıklardan ne farkın var?

- "Kaçık" ne ya? Ay sen de bir tuhafsın Buttalip!

- Senin güzelliğinden ne dediğimi biliyor muyum Ruveyda?

- Bilmiyor musun?

- Bilmiyorum...

- Keşke babama söyleseydim de sana sınav sorularını verseydi...

- Nasıl aşkı lüblübeyülle zubul keremil  kenefim!

- Ay sus! Sizin bu dayanılmaz mücahit cazibeniz beni mahvediyor!

- Gel seninle cihat edelim nur-u bülbüleynim!

Tarkmayan ve sarkmayan kliplerimizle her zaman sizinleyiz.
Chester Bennington'ın anısına: